Σ ̓ἕνα ἐξαίσιο βιβλίο πού ἔγραψε γιά τή σημασία τῆς Εἰκόνας ὁ ὀρθο- δοξώτατος καί εὐσεβέστατος Λε- ωνίδας Οὐσπένσκης, καθηγητής τῆς εἰκο- νογραφίας στό Ὀρθόδοξο Ρωσσικό Ἰνστι- τοῦτο τῆς Γαλλίας (τέτοιοι καθηγητές εἶναι σεβαστοί, γιατί εἶναι ἐχθροί τῶν ὑπόπτων νεωτεριστῶν), λέγει τά παρακάτω λόγια: «Τόν καιρό τῶν εἰκονομάχων, κατά τόν η ́ καί θ ́ αἰῶνα, μέσα στόν ἀγώνα γιά τήν ἴδια τήν ὕπαρξή της, ἡ Ἐκκλησία ὑπερασπίσθη- κε τό δόγμα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ «Θεός γέγονεν ἄνθρωπος». Σήμερα κινδυ- νεύει ὁ σκοπός τῆς Ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ«ἵνα ὁ ἄνθρωπος γένηται Θεός». Ἡ σημερινή εἰκονομαχία, πού δέν τήν ὑποπτεύουνται οὔτε ἐκεῖνοι πού τήν κάνουν, δέν εἶναι τό- σο ἡ ἄρνηση τῆς Εἰκόνας, ἀλλά περισσότε- ρο ἡ παραμόρφωσή της, μάλιστα ἡ παρα- φθορά της, πού προέρχεται ἀπό τό ὅτι οἱ ἄνθρωποι δέν καταλαβαίνουν πιά τή δογ- ματική καί διδακτική σημασία της. Ὡς ἐπί τό πλεῖστον, τήν Εἰκόνα τή θεωροῦν σάν κάποιο πρᾶγμα δευτερεῦον. Μοναχά ὁ λό- γος, τό κήρυγμα, κρίνεται πώς εἶναι ἀρκε- τό ὅπως κάνουν οἱ Προτεστάντες. Ξεχνοῦν πώς ὁ Χριστός δέν εἶναι μοναχά ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, ἀλλά ἐπίσης καί ἡ Εἰκών τοῦ Πατρός… Ἡ Εἰκόνα, γιά μᾶς τούς Ὀρθο- δόξους, δέν εἶναι ἕνα ἀντικείμενο πού μᾶς δίνει μιά αἰσθητική ἀπόλαυση ἢ μᾶς κινεῖ τήν ἐπιστημονική περιέργεια, ἀλλά ἔχει μιά θεολογική ἔννοια. Ὅπως ἡ κοσμική τέχνη παριστάνει τήν πραγματικότητα τοῦ κόσμου τῶν αἰσθήσεων καί τῶν αἰσθημάτων, κατά τόν τρόπο πού τήν βλέπει κάθε τεχνίτης, ἡ Εἰκόνα παριστάνει τήν πραγματικότητα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν».
