Πρῶτον, ὁ Ἀρχιερεύς ἱερομάρτυς Γα- βριήλ «καί ἔτυχε νά βαπτίσῃ ἕναν Ἑβραῖον ὁπού ἐπιστευσεν εἰς τόν Χριστόν, oἱ ἐκεῖσε εὐρισκόμενοι Ἑβραῖοι, ὡς χριστιανομάχοι, ἐπῆγαν εἷς τόν βεζύ- ρην, ὄντα τότε μετά τοῦ βασιλέως εἷς τήν Προύσσαν καί ἔκατηγορησαν ψευδῶς τόν ἀρχιερέα, ὅτι ἔβαπτισεν ἕναν Τοῦρκον. ὉἍγιόν τοῦ λέγει μέ μεγάλον θυμόν: ἐπει- δή ἐτόλμησες νά βάπτισῃς Τοῦρκον, εἶσαι ἄξιος θανάτου καί πρέπει νά κρεμασθῆς, ἔξω μόνον ἂν θέλησῃς νά τουρκίσῃς καί οὕτω νά σοῦ χαρίσωμεν τήν ζωήν καί νά σέ ἀξιώσωμεν μεγάλης τιμῆς καί δόξης, εἷς τρόπον ὁπού νά γίνῃς μέγας καί πολύς εἰς ὅλον τό βασίλειον. Ταῦτα ἄκουσας ἀνελ- |